Donderdag 04.10.2001 - Wijn |
|
Route: Apolakkia - Monolithos - Embonas - Kamiros Skala Afstand: 67,0 km Totaal: 270,1 km |
ROUTE |
|
We staan iets vroeger op dan normaal want we verwachten een zware rit.
Tijdens het ontbijt zit een tafel verder een groepje Grieken druk te discussiëren.
Voordat ze gaan werken maken ze nog even tijd voor een sociale babbel, het leven
lijkt hier stressloos. De voorbije dagen merkten we dat onze ketting redelijk
droog stond en wel een drupje olie kon gebruiken, in een benzinestation vinden
we wat we nodig hebben. Piet kon het bovendien niet aanzien hoe vuil de fietsen
waren en heeft ze de avond voordien helemaal gekuist en getuned.
Het eerste stuk na Appolakia gaat al stevig omhoog en dit blijft zo tot in
Monolithos, onze nog slapende niet opgewarmde benen moeten al snel wat
inspanning leveren. Even verderop heb je een goed zicht op de burcht van
Monolithos, een plaatselijke boer heeft deze locatie uitgekozen om zijn waren
aan de man te brengen. Een banaan en wat energierijke rozijnen kunnen er bij ons
altijd wel in.
Fruit |
De rit gaat klimmend verder naar Siana, we rijden nog steeds met wat reserve
want het zwaarste stuk moet nog komen. Ondertussen is het al middag geworden en
we stoppen bij de eerste de beste taverna waar een slaperige Griek ons blijkbaar
tegen zijn zin komt bedienen. Achteraf bekeken waren we beter nog wat verder
gereden want het dorpsplein van Siana is veel gezelliger.
De berg Attaviros komt in zicht. Alain, die de laatste dagen voortdurend alle
registers heeft moeten opentrekken, besluit zich vandaag niet te forceren en
kiest de kortere en vlakkere linkerkant om de berg te passeren. Piet en Gert
kiezen het langere en moeilijkere stuk langs de oostkant richting Agios
Isidoros. We spreken af in het dorp van Kritinia en vooraleer onze wegen
splitsen peppen we onszelf even op door een nummer van de Chemical Brothers te
"zingen". Het adrenalinepeil staat terug op "danger".
Eerst gaat het gemakkelijk bergaf maar dat is stilte voor de storm, een paar
kilometer voor Ag. Isidoros is het alweer stevig trappen. Het uitzicht is hier
schitterend: deze keer geen mooie kustlijn maar een prachtig zicht op het
tamelijk groene binnenland van Rhodos. Tot een stuk voor Embonas gaat het
vervolgens afwisselend op en neer, maar net voordat we daar arriveren is het
terug menens. Omdat Embonas bekend staat om zijn wijnboeren, zijn we super
gemotiveerd!
Attaviros | Embonas... |
Emery is de eerste distillerie en ook direct één van de grotere producenten
die we tegenkomen. We houden er halt om wat te degusteren: we proeven de rode,
de witte, de rosé wijn en kunnen het niet laten om af te sluiten met een
likeurtje. Geladen met twee flessen en toch lichtjes aangeslagen, rijden we
verder naar Kritinia, ons ontmoetingspunt met Alain. Onderweg proberen we nog
tevergeefs het snelheidsrecord van de eerste dag te verbreken. Maar sneller dan
65 km/u durven we niet te gaan met al die bochten. Jammer.
In het centrum van Kritinia zit Alain ons al een poosje op te wachten. We
verrassen hem met onze flessen wijn en blazen even uit vooraleer we verder
rijden naar Kastellos, een goed overgebleven ruine van een vroegere burcht.
Kastellos | Genieten |
Onze eindbestemming voor deze dag is het havendorpje Kamiros Skala. Bij de
haven gaan we op zoek naar een kamer, maar onze eerste poging mislukt. Er is
alleen nog maar een tweepersoonskamer vrij en weer met drie in één bed zien we
voor een ganse nacht niet zitten. De eigenares is wel zo vriendelijk om ons de
weg te wijzen naar een ander hotel iets verderop: hotel Liros. Ook daar lijken
ze eerst volgeboekt, maar ze zijn hier al even vriendelijk en vertellen ons dat
er vanavond nog een kamer vrijkomt en dat ze deze kunnen klaarmaken tegen 21u.
Wat een geluk, want in Kamiros Skala zijn er voor de rest geen hotels, anders
zouden we nog een tiental km verder moeten rijden tot aan het volgende dorp.
In afwachting trekken we naar een verlaten kiezelstrandje dat we zojuist zijn
voorbij gefietst. We maken er één van onze flessen Emery soldaat en nemen nog
enkele foto's.
Even bezinnen met een fles Emery |
Als het al donker wordt krijgen we bezoek van een zonderling die hier met wat
aangespoelde rommel een "huis" heeft gebouwd. Met gebarentaal maakt
hij ons duidelijk dat hij kwaad is en dat we stiller moeten zijn of moeten
ophoepelen omdat hij anders niet kan slapen. We besluiten om door te gaan, onze
magen beginnen stilaan te knorren en met een fles wijn die we soldaat gemaakt
hebben lukt het ons toch niet om stil te zijn...
Aan de haven vinden we een prima visrestaurant met zicht op zee. We blijven hier
tot het afgesproken uur met hotel Liros en drinken nog een fles wijn. We zullen
straks goed slapen!
De ontvangst in het hotel is super, onze kamer is ondertussen klaargemaakt zoals
afgesproken. We kunnen eindelijk douchen. Na nog een nagerechtje, een ouzo en
een babbel met wat ingeburgerde Belgen springen we in ons bed. Morgen is het
immers terug duwen.
VORIGE DAG | VOLGENDE DAG |