Vrijdag 07.06.2002 - Antisamos
 

Route:
Katelios - Skala - Poros - Sami
Afstand:
70,8 km
Totaal:
120,3 km

 ROUTE  

Wanneer we inpakken en de zakken aan onze fietsen hangen loopt de eigenares een beetje heen en weer voor onze kamer en veegt hier en daar wat stof weg. Ze denkt waarschijnlijk dat we er vandoor zullen gaan zonder te betalen en blijft in de buurt. Maar wij zijn uiteraard te vertrouwen en betalen haar zoals overeengekomen

Het is nog vrij vroeg (8u) en aan de kust is er nog geen enkele bar open, geen ontbijt dus op dit uur.
We rijden ongeveer 10 km verder tot in Skala. Het wordt een pittig klimmetje op een lege maag.
In het centrum van Skala is er ondertussen wel al iets open. We ontbijten, vullen onze drinkbussen en laten ons bollen.

Tussen Skala en Poros is het landschap lichtglooiend en vandaag hebben we daar bovenop nog eens de wind in de rug. Na een stukje afdaling op een brede weg kijkt Gert toevallig op zijn fietscomputertje, hij rijdt maar liefst 78 km/u! De fietsen gaan blijkbaar zeer goed!

Poros is een klein gezellig havenstadje, we fietsen even langs de boten op zoek naar een paar mooie kiekjes.

Poros

Wat nu volgt is een stevig stuk klimwerk. Er staat nog steeds erg veel wind maar gelukkig is dat meestal in ons voordeel.

Onderweg stoppen we nog aan een winkeltje om iets te drinken. Een man staat buiten aan een laddertje te prullen, met zijn rug naar ons gekeerd. Hij blijft gewoon doorwerken want wie verwacht er nu klanten op dit uur van de dag, iedereen slaapt normaal.
We worden uiteindelijk bediend door de vrouw des huizes die zoals iedereen op dit eiland zeer vriendelijk is. Hoewel dit geen echt café is, geeft ze ons toch elk een glas voor onze blikjes drank. We planten ons neer aan het enige tafeltje dat buiten staat.

De man van daarnet haalt ondertussen heksentoeren uit om zijn losgewaaid reclamebord terug vast te hangen. We zien hem bijna van zijn terras donderen en steken dan maar een handje toe, onze lange armen komen hier goed van pas.

Milieubewust als we zijn, drukken we bij ons vertrek de lege plastiek flessen samen vooraleer ze weg te gooien. Zeer ongewoon in Griekenland blijkbaar want de vrouw trekt grote ogen bij deze handeling.

We dalen weer een stuk af en gooien even later alles dicht bij taverna The Moonlight.
De eigenaar duwt ons een uitgebreide menukaart in handen en geeft ons ruim de tijd om een keuze te maken. Wanneer hij de bestelling komt opnemen wijst hij naar het bord voor de deur. Na veel uitleg komt het erop neer dat enkel een vijftal keuzes ter beschikking zijn. Aan dit scenario mag je je gerust in heel Griekenland verwachten, vooral dan in het laagseizoen natuurlijk.

Voor we vertrekken probeert hij ons nog snel een hotelkamer aan te smeren maar onze bestemming Sami is een stuk verder.
Verder op onze trip komen we nog verschillende reclamebordjes tegen van deze taverna, het is duidelijk iemand met commerciële feeling.

We dalen verder af en gaan op zoek naar de grotten van Drogarati. Heel groot waren onze verwachtingen niet, maar dit is toch wel echt de moeite. De grotten zijn 2 miljoen jaar oud en werden 400 jaar geleden ontdekt, sinds 1963 zijn ze open voor het publiek. Vanwege de goede akoestiek worden in deze grotten soms klassieke concerten gegeven. Via trappen dalen we 60 m af, de temperatuur bedraagt hier een zalige 18°C.

Drogarati grot

We keren terug naar de hitte en vervolgen onze tocht. In principe zouden we nu met een afdaling rechtstreeks naar Sami kunnen bollen, maar we verkiezen zoals we bij alle routes de kleinere binnenwegen. Je doet dan wel wat extra kilometers en beklimmingen, maar het is rustiger, je komt meer pittoreske dorpjes tegen en je ziet veel meer van het binnenland.

De volgende halte is het meer van Melisani, dat zeer duidelijk aangekondigd wordt. Desondanks is het toch niet zo eenvoudig te vinden, het enige wat we tegenkomen is een taverna.
Het meertje blijkt uiteindelijk àchter de taverna te liggen, we moeten dus eerst het terras oversteken. Alweer een Griek met commercieel inzicht!

Melisani?

De prachtige kleuren in het meertje waarvan sprake in alle reisbrochures vinden we nochtans niet terug. Hebben de reisbrochures overdreven? Is de lichtinval niet goed? We druipen in ieder geval een beetje ontgoocheld af (twee dagen later zullen we te weten komen dat dit niet het echte meer is)

Vanaf nu rijden we recht naar Sami. Voordat we een hotel zoeken beslissen we om nog "snel" even tot in Antisamos te fietsen. Wat later zijn we terug stevig aan het klimmen. We trekken nog eens alle registers open, ver kan het immers niet zijn. Maar het blijft maar duren en deze rit hebben we een beetje onderschat. Antisamos blijkt helemaal achter een heuvel te liggen.

Antisamos

Eenmaal boven hebben we een prachtig uitzicht op het strand en op de mooie kleuren van de zee en omgeving. Genoeg gezwoegd voor vandaag, we keren terug en dalen af naar Sami.

Een hotel vinden we hier snel, hotel Riviera met zicht op de haven heeft nog een kamer vrij. Omdat we met zijn driëen zijn is de eerste reactie altijd wel wat terughoudend, er staan immers maar twee bedden op de kamer. We suggereren gewoonlijk om nog een bed bij te zetten en meestal resulteert dit in een goedkope driepersoonskamer!

Sami heeft verschillende stranden. We proberen het Oostelijk gelegen strandje maar dat ligt er spijtig genoeg wat vuil bij. Toch nemen we vlug een frisse duik vooraleer we naar het veel grotere en mooiere Westelijke strand trekken.

De vorige dagen hebben we gemerkt dat de werkelijk afgelegde kilometers telkens veel hoger lagen dan de vooraf berekende. Heeft Gert de route slecht berekend of zou er misschien iets verkeerd zijn met het fietscomputertje?
Met McGyver in het achterhoofd improviseren we met een A4 blad een systeem om de wielomtrek nauwkeurig te meten. We stellen een afwijking van ongeveer 7% vast en passen de instellingen van de kilometerteller ogenblikkelijk aan. Nadat we de reeds afgelegde routes en snelheden hebben herberekend blijkt dat ons voorlopig snelheidsrecord "slechts" 72 km/u bedraagt.

We maken het ons gemakkelijk en gaan eten in het restaurant voor ons hotel, prachtig gelegen langs de kade. Bijgelovig zijn we niet, maar bij het bestellen van een fles wijn houden we toch rekening met de beklimming van de Enos die morgen op het programma staat. We verkiezen een witte wijn van Kefalonia zelf, met als vertaling: "Op de flanken van de Enos"...

 VORIGE DAG     VOLGENDE DAG